Utspraak op Platt: /anfuːln̩/
Verb
Sülven: an·fu·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
De Appel is anfuult.

Verbformen:

Infinitiv:
an­fu­len
PPP:
an­fuult
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fuul an
du fuulst an
he/se/dat fuult an
wi fuult an
ji fuult an
se fuult an
Vergangen Tiet:
ik fuul an
du fuulst an
he/se/dat fuul an
wi fu­len an
ji fu­len an
se fu­len an
Perfekt:
ik bün an­fuult
du büst an­fuult
he/se/dat is an­fuult
wi sünd an­fuult
ji sünd an­fuult
se sünd an­fuult
Kunjunktiv:
ik fuul an
du fuulst an
he/se/dat fuul an
wi fu­len an
ji fu­len an
se fu­len an
Imperativ:
fuul an!
fuult an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + fulen