Utspraak op Platt: /anfɾɛɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: an·fre·ten
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Müüs hebbt dat Broot anfreten.

Verbformen:

Infinitiv:
an­fre­ten
PPP:
an­fre­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik freet an
du fritt­st an
he/se/dat fritt an
wi freet an
ji freet an
se freet an
Vergangen Tiet:
ik freet an
du freetst an
he/se/dat freet an
wi fre­ten an
ji fre­ten an
se fre­ten an
Perfekt:
ik heff an­fre­ten
du hest an­fre­ten
he/se/dat hett an­fre­ten
wi hebbt an­fre­ten
ji hebbt an­fre­ten
se hebbt an­fre­ten
Kunjunktiv:
ik freet an
du freetst an
he/se/dat freet an
wi fre­ten an
ji fre­ten an
se fre­ten an
Imperativ:
freet an!
freet an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + freten