Utspraak op Platt: /anʃɪməln/
Verb
Sülven: an·schim·meln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­schim­meln
PPP:
an­schim­melt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schim­mel an
du schim­melst an
he/se/dat schim­melt an
wi schim­melt an
ji schim­melt an
se schim­melt an
Vergangen Tiet:
ik schim­mel an
du schim­melst an
he/se/dat schim­mel an
wi schim­meln an
ji schim­meln an
se schim­meln an
Perfekt:
ik bün an­schim­melt
du büst an­schim­melt
he/se/dat is an­schim­melt
wi sünd an­schim­melt
ji sünd an­schim­melt
se sünd an­schim­melt
Kunjunktiv:
ik schim­mel an
du schim­melst an
he/se/dat schim­mel an
wi schim­meln an
ji schim­meln an
se schim­meln an
Imperativ:
schim­mel an!
schim­melt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + schimmeln