Utspraak op Platt: /føː͡ɐdɾɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: vör·dre·gen
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett Riemels von de Bröder Wolf vördragen.

Verbformen:

Infinitiv:
vör­dre­gen
PPP:
vör­dra­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik dreeg vör
du drigg­st vör
he/se/dat drigg­t vör
wi dreegt vör
ji dreegt vör
se dreegt vör
Vergangen Tiet:
ik dröög vör
du dröögst vör
he/se/dat dröög vör
wi drö­gen vör
ji drö­gen vör
se drö­gen vör
Perfekt:
ik heff vör­dra­gen
du hest vör­dra­gen
he/se/dat hett vör­dra­gen
wi hebbt vör­dra­gen
ji hebbt vör­dra­gen
se hebbt vör­dra­gen
Kunjunktiv:
ik dröög vör
du dröögst vör
he/se/dat dröög vör
wi drö­gen vör
ji drö­gen vör
se drö­gen vör
Imperativ:
dreeg vör!
dreegt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + dregen