Utspraak op Platt: /ɾuːtspɾɪŋn̩/
Verb
Sülven: rut·sprin·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He is ut dat Finster rutsprungen.

Verbformen:

Infinitiv:
rut­sprin­gen
PPP:
rut­sprun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sprin­g rut
du sprin­gst rut
he/se/dat sprin­gt rut
wi sprin­gt rut
ji sprin­gt rut
se sprin­gt rut
Vergangen Tiet:
ik sprün­g rut
du sprün­gst rut
he/se/dat sprün­g rut
wi sprün­gen rut
ji sprün­gen rut
se sprün­gen rut
Perfekt:
ik bün rut­sprun­gen
du büst rut­sprun­gen
he/se/dat is rut­sprun­gen
wi sünd rut­sprun­gen
ji sünd rut­sprun­gen
se sünd rut­sprun­gen
Kunjunktiv:
ik sprün­g rut
du sprün­gst rut
he/se/dat sprün­g rut
wi sprün­gen rut
ji sprün­gen rut
se sprün­gen rut
Imperativ:
sprin­g rut!
sprin­gt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + springen