Utspraak op Platt: /bəlɛɡn̩/
Verb
Sülven: be·leg·gen
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
op wat leggen
düütsch:
belegen
Bispelen:
De Disch weer mit en fiene Deek un Tellers beleggt.
Dat Broot weer mit Wust un Kees beleggt.

Verbformen:

Infinitiv:
be­leg­gen
PPP:
be­legg­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­legg
du be­legg­st
he/se/dat be­legg­t
wi be­legg­t
ji be­legg­t
se be­legg­t
Vergangen Tiet:
ik be­leed
du be­leedst
he/se/dat be­leed
wi be­le­den
ji be­le­den
se be­le­den
Perfekt:
ik heff be­legg­t
du hest be­legg­t
he/se/dat hett be­legg­t
wi hebbt be­legg­t
ji hebbt be­legg­t
se hebbt be­legg­t
Kunjunktiv:
ik be­leed
du be­leedst
he/se/dat be­leed
wi be­le­den
ji be­le­den
se be­le­den
Imperativ:
be­legg!
be­legg­t!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + leggen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.