Utspraak op Platt: /ɾʏmtɾɛkn̩/
Verb
Sülven: rüm·tre·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
rüm­tre­cken
PPP:
rüm­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck rüm
du tre­ckst rüm
he/se/dat tre­ckt rüm
wi tre­ckt rüm
ji tre­ckt rüm
se tre­ckt rüm
Vergangen Tiet:
ik tröck rüm
du trö­ckst rüm
he/se/dat tröck rüm
wi trö­cken rüm
ji trö­cken rüm
se trö­cken rüm
Perfekt:
ik bün rüm­tro­cken
du büst rüm­tro­cken
he/se/dat is rüm­tro­cken
wi sünd rüm­tro­cken
ji sünd rüm­tro­cken
se sünd rüm­tro­cken
Kunjunktiv:
ik tröck rüm
du trö­ckst rüm
he/se/dat tröck rüm
wi trö­cken rüm
ji trö­cken rüm
se trö­cken rüm
Imperativ:
treck rüm!
tre­ckt rüm!
Infinitiv:
rüm­tre­cken
PPP:
rüm­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck rüm
du tre­ckst rüm
he/se/dat tre­ckt rüm
wi tre­ckt rüm
ji tre­ckt rüm
se tre­ckt rüm
Vergangen Tiet:
ik treck rüm
du tre­ckst rüm
he/se/dat treck rüm
wi tre­cken rüm
ji tre­cken rüm
se tre­cken rüm
Perfekt:
ik bün rüm­tro­cken
du büst rüm­tro­cken
he/se/dat is rüm­tro­cken
wi sünd rüm­tro­cken
ji sünd rüm­tro­cken
se sünd rüm­tro­cken
Kunjunktiv:
ik treck rüm
du tre­ckst rüm
he/se/dat treck rüm
wi tre­cken rüm
ji tre­cken rüm
se tre­cken rüm
Imperativ:
treck rüm!
tre­ckt rüm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rüm + trecken