düütsch:
nedderlandsch:
Verbformen:
Infinitiv:
hoogkamen
PPP:
hoogkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam hoog
du kummst hoog
he/se/dat kummt hoog
wi kaamt hoog
ji kaamt hoog
se kaamt hoog
Vergangen Tiet:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi kemen hoog
ji kemen hoog
se kemen hoog
Perfekt:
ik bün hoogkamen
du büst hoogkamen
he/se/dat is hoogkamen
wi sünd hoogkamen
ji sünd hoogkamen
se sünd hoogkamen
Kunjunktiv:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi kemen hoog
ji kemen hoog
se kemen hoog
Imperativ:
kaam hoog!
kaamt hoog!
Infinitiv:
hoogkamen
PPP:
hoogkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm hoog
du kummst hoog
he/se/dat kummt hoog
wi kaamt hoog
ji kaamt hoog
se kaamt hoog
Vergangen Tiet:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi kemen hoog
ji kemen hoog
se kemen hoog
Perfekt:
ik bün hoogkamen
du büst hoogkamen
he/se/dat is hoogkamen
wi sünd hoogkamen
ji sünd hoogkamen
se sünd hoogkamen
Kunjunktiv:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi kemen hoog
ji kemen hoog
se kemen hoog
Imperativ:
kumm hoog!
kaamt hoog!
Infinitiv:
hoogkamen
PPP:
hoogkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam hoog
du kümmst hoog
he/se/dat kümmt hoog
wi kaamt hoog
ji kaamt hoog
se kaamt hoog
Vergangen Tiet:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi kemen hoog
ji kemen hoog
se kemen hoog
Perfekt:
ik bün hoogkamen
du büst hoogkamen
he/se/dat is hoogkamen
wi sünd hoogkamen
ji sünd hoogkamen
se sünd hoogkamen
Kunjunktiv:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi kemen hoog
ji kemen hoog
se kemen hoog
Imperativ:
kaam hoog!
kaamt hoog!