Utspraak op Platt: /hɔu̯çkɔːm̩/
Verb
Sülven: hoog·ka·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He keem ut sien Stohl hoog un füng an to snacken.

Verbformen:

Infinitiv:
hoog­ka­men
PPP:
hoog­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam hoog
du kumm­st hoog
he/se/dat kumm­t hoog
wi kaamt hoog
ji kaamt hoog
se kaamt hoog
Vergangen Tiet:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi ke­men hoog
ji ke­men hoog
se ke­men hoog
Perfekt:
ik bün hoog­ka­men
du büst hoog­ka­men
he/se/dat is hoog­ka­men
wi sünd hoog­ka­men
ji sünd hoog­ka­men
se sünd hoog­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi ke­men hoog
ji ke­men hoog
se ke­men hoog
Imperativ:
kaam hoog!
kaamt hoog!
Infinitiv:
hoog­ka­men
PPP:
hoog­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm hoog
du kumm­st hoog
he/se/dat kumm­t hoog
wi kaamt hoog
ji kaamt hoog
se kaamt hoog
Vergangen Tiet:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi ke­men hoog
ji ke­men hoog
se ke­men hoog
Perfekt:
ik bün hoog­ka­men
du büst hoog­ka­men
he/se/dat is hoog­ka­men
wi sünd hoog­ka­men
ji sünd hoog­ka­men
se sünd hoog­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi ke­men hoog
ji ke­men hoog
se ke­men hoog
Imperativ:
kumm hoog!
kaamt hoog!
Infinitiv:
hoog­ka­men
PPP:
hoog­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam hoog
du kümm­st hoog
he/se/dat kümm­t hoog
wi kaamt hoog
ji kaamt hoog
se kaamt hoog
Vergangen Tiet:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi ke­men hoog
ji ke­men hoog
se ke­men hoog
Perfekt:
ik bün hoog­ka­men
du büst hoog­ka­men
he/se/dat is hoog­ka­men
wi sünd hoog­ka­men
ji sünd hoog­ka­men
se sünd hoog­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem hoog
du keemst hoog
he/se/dat keem hoog
wi ke­men hoog
ji ke­men hoog
se ke­men hoog
Imperativ:
kaam hoog!
kaamt hoog!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hoog + kamen