Utspraak op Platt: /bɾʊnsttiːt/
Substantiv
Sülven: Brunst·tiet
Plural: Brunst­tie­den f de Brunst­tiet
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
rut
Bispelen:
In de Brunsttiet stööt sik de Bück mit de Höörn.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Brunst + Tiet