Utspraak op Platt: /tvaɪ̯ʃɛɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: twei·sche·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
twei­sche­ten
PPP:
twei­scha­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik scheet twei
du schütt­st twei
he/se/dat schütt twei
wi scheet twei
ji scheet twei
se scheet twei
Vergangen Tiet:
ik schööt twei
du schöötst twei
he/se/dat schööt twei
wi schö­ten twei
ji schö­ten twei
se schö­ten twei
Perfekt:
ik heff twei­scha­ten
du hest twei­scha­ten
he/se/dat hett twei­scha­ten
wi hebbt twei­scha­ten
ji hebbt twei­scha­ten
se hebbt twei­scha­ten
Kunjunktiv:
ik schööt twei
du schöötst twei
he/se/dat schööt twei
wi schö­ten twei
ji schö­ten twei
se schö­ten twei
Imperativ:
scheet twei!
scheet twei!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + scheten