Utspraak op Platt: /ɪnma͡ɐʃɛːɾən/
Verb
Sülven: in·mar·sche·ren
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Düütsche sünd 1940 in Däänmark inmarscheert.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Blaaskapell keem in dat Telt inmarscheert.

Verbformen:

Infinitiv:
in­mar­sche­ren
PPP:
in­mar­scheert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mar­scheer in
du mar­scheerst in
he/se/dat mar­scheert in
wi mar­scheert in
ji mar­scheert in
se mar­scheert in
Vergangen Tiet:
ik mar­scheer in
du mar­scheerst in
he/se/dat mar­scheer in
wi mar­sche­ren in
ji mar­sche­ren in
se mar­sche­ren in
Perfekt:
ik bün in­mar­scheert
du büst in­mar­scheert
he/se/dat is in­mar­scheert
wi sünd in­mar­scheert
ji sünd in­mar­scheert
se sünd in­mar­scheert
Kunjunktiv:
ik mar­scheer in
du mar­scheerst in
he/se/dat mar­scheer in
wi mar­sche­ren in
ji mar­sche­ren in
se mar­sche­ren in
Imperativ:
mar­scheer in!
mar­scheert in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + marscheren