Utspraak op Platt: /ma͡ɐʃɛːɾən/
Verb
Sülven: mar·sche·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Bi de Bundswehr müssen wi jümmer marscheren un marscheren.

Verbformen:

Infinitiv:
mar­sche­ren
PPP:
mar­scheert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mar­scheer
du mar­scheerst
he/se/dat mar­scheert
wi mar­scheert
ji mar­scheert
se mar­scheert
Vergangen Tiet:
ik mar­scheer
du mar­scheerst
he/se/dat mar­scheer
wi mar­sche­ren
ji mar­sche­ren
se mar­sche­ren
Perfekt:
ik bün mar­scheert
du büst mar­scheert
he/se/dat is mar­scheert
wi sünd mar­scheert
ji sünd mar­scheert
se sünd mar­scheert
Kunjunktiv:
ik mar­scheer
du mar­scheerst
he/se/dat mar­scheer
wi mar­sche­ren
ji mar­sche­ren
se mar­sche­ren
Imperativ:
mar­scheer!
mar­scheert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Marsch + -eer