Utspraak op Platt: /fʊlʃɛnkn̩/
Verb
Sülven: vull·schen·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
vull­schen­ken
PPP:
vull­schenkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schenk vull
du schenkst vull
he/se/dat schenkt vull
wi schenkt vull
ji schenkt vull
se schenkt vull
Vergangen Tiet:
ik schünk vull
du schünkst vull
he/se/dat schünk vull
wi schün­ken vull
ji schün­ken vull
se schün­ken vull
Perfekt:
ik heff vull­schenkt
du hest vull­schenkt
he/se/dat hett vull­schenkt
wi hebbt vull­schenkt
ji hebbt vull­schenkt
se hebbt vull­schenkt
Kunjunktiv:
ik schünk vull
du schünkst vull
he/se/dat schünk vull
wi schün­ken vull
ji schün­ken vull
se schün­ken vull
Imperativ:
schenk vull!
schenkt vull!
Infinitiv:
vull­schen­ken
PPP:
vull­schun­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schenk vull
du schenkst vull
he/se/dat schenkt vull
wi schenkt vull
ji schenkt vull
se schenkt vull
Vergangen Tiet:
ik schünk vull
du schünkst vull
he/se/dat schünk vull
wi schün­ken vull
ji schün­ken vull
se schün­ken vull
Perfekt:
ik heff vull­schun­ken
du hest vull­schun­ken
he/se/dat hett vull­schun­ken
wi hebbt vull­schun­ken
ji hebbt vull­schun­ken
se hebbt vull­schun­ken
Kunjunktiv:
ik schünk vull
du schünkst vull
he/se/dat schünk vull
wi schün­ken vull
ji schün­ken vull
se schün­ken vull
Imperativ:
schenk vull!
schenkt vull!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vull + schenken