Utspraak op Platt: /ɾɪnmøːy̯tn̩/
Verb
Sülven: rin·mö·ten
[1]
Randwoortschatt
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
In de Supp mutt noch mehr Solt rin.

Verbformen:

Infinitiv:
rin­mö­ten
PPP:
rin­müss­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mutt rin
du mutt­st rin
he/se/dat mutt rin
wi mööt rin
ji mööt rin
se mööt rin
Vergangen Tiet:
ik müss rin
du müsst rin
he/se/dat müss rin
wi müs­sen rin
ji müs­sen rin
se müs­sen rin
Perfekt:
ik heff rin­müss­t
du hest rin­müss­t
he/se/dat hett rin­müss­t
wi hebbt rin­müss­t
ji hebbt rin­müss­t
se hebbt rin­müss­t
Kunjunktiv:
ik müss rin
du müsst rin
he/se/dat müss rin
wi müs­sen rin
ji müs­sen rin
se müs­sen rin
Imperativ:
mutt rin!
mööt rin!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rin + möten