Utspraak op Platt: /ɾɪnʃiːn̩/
Verb
Sülven: rin·schie·nen
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
von buten na binnen lüchten
düütsch:
hineinscheinen
hereinscheinen
nedderlandsch:
binnenschijnen
erin schijnen
engelsch:
shine in
Bispelen:
Wenn dat Maandlicht so hell in mien Slaapkamer rinschient, kann ik nich slapen.

Verbformen:

Infinitiv:
rin­schie­nen
PPP:
rin­schient
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schien rin
du schienst rin
he/se/dat schient rin
wi schient rin
ji schient rin
se schient rin
Vergangen Tiet:
ik schien rin
du schienst rin
he/se/dat schien rin
wi schie­nen rin
ji schie­nen rin
se schie­nen rin
Perfekt:
ik heff rin­schient
du hest rin­schient
he/se/dat hett rin­schient
wi hebbt rin­schient
ji hebbt rin­schient
se hebbt rin­schient
Kunjunktiv:
ik schien rin
du schienst rin
he/se/dat schien rin
wi schie­nen rin
ji schie­nen rin
se schie­nen rin
Imperativ:
schien rin!
schient rin!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
rin­schie­nen
PPP:
rin­sche­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schien rin
du schinn­st rin
he/se/dat schinn­t rin
wi schient rin
ji schient rin
se schient rin
Vergangen Tiet:
ik scheen rin
du scheenst rin
he/se/dat scheen rin
wi sche­nen rin
ji sche­nen rin
se sche­nen rin
Perfekt:
ik heff rin­sche­nen
du hest rin­sche­nen
he/se/dat hett rin­sche­nen
wi hebbt rin­sche­nen
ji hebbt rin­sche­nen
se hebbt rin­sche­nen
Kunjunktiv:
ik scheen rin
du scheenst rin
he/se/dat scheen rin
wi sche­nen rin
ji sche­nen rin
se sche­nen rin
Imperativ:
schien rin!
schient rin!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rin + schienen

Tohoopsett Wöör:

rin
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.