Utspraak op Platt: /ɔːpm̩knœɪ̯pm̩/
Verb
Sülven: a·pen·knö·pen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Bi’n Dokter müss ik mien Hemd apenknöpen.

Verbformen:

Infinitiv:
a­pen­knö­pen
PPP:
a­pen­knööpt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik knööp apen
du knööpst apen
he/se/dat knööpt apen
wi knööpt apen
ji knööpt apen
se knööpt apen
Vergangen Tiet:
ik knööp apen
du knööpst apen
he/se/dat knööp apen
wi knö­pen apen
ji knö­pen apen
se knö­pen apen
Perfekt:
ik heff a­pen­knööpt
du hest a­pen­knööpt
he/se/dat hett a­pen­knööpt
wi hebbt a­pen­knööpt
ji hebbt a­pen­knööpt
se hebbt a­pen­knööpt
Kunjunktiv:
ik knööp apen
du knööpst apen
he/se/dat knööp apen
wi knö­pen apen
ji knö­pen apen
se knö­pen apen
Imperativ:
knööp apen!
knööpt apen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: apen + knöpen