dibberig op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /dɪbəɾɪç/

Adjektiv

Sülven: dib·be·rig

dibberiger dibberigst

[1]

Randwoortschatt

plattdüütsch:

teemlich in Gang mit Snacken

wenn man opreegt is oder argerlich oder ut noch annere Grünn

düütsch:

im Redeschwall

im Redefluss Mehr wiesen

nedderlandsch:

spraakzaam

engelsch:

talkative

chatty

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dibbern + -ig

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.