Utspraak op Platt: /vɾøːɡəln/
Verb
Sülven: wrö·geln
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
meckern, nöhlen
düütsch:
nörgeln
meckern
nedderlandsch:
mopperen
mekkeren
engelsch:
niggle
grouse
Bispelen:
Wrögel doch nich jümmer!

Verbformen:

Infinitiv:
wrö­geln
PPP:
wrö­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wrö­gel
du wrö­gelst
he/se/dat wrö­gelt
wi wrö­gelt
ji wrö­gelt
se wrö­gelt
Vergangen Tiet:
ik wrö­gel
du wrö­gelst
he/se/dat wrö­gel
wi wrö­geln
ji wrö­geln
se wrö­geln
Perfekt:
ik heff wrö­gelt
du hest wrö­gelt
he/se/dat hett wrö­gelt
wi hebbt wrö­gelt
ji hebbt wrö­gelt
se hebbt wrö­gelt
Kunjunktiv:
ik wrö­gel
du wrö­gelst
he/se/dat wrö­gel
wi wrö­geln
ji wrö­geln
se wrö­geln
Imperativ:
wrö­gel!
wrö­gelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Wrögel

Tohoopsett Wöör:

Wrögelee wrögelig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.