Utspraak op Platt: /afjakəln/
Verb
Sülven: af·ja·ckeln
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
verschächten
düütsch:
verprügeln
nedderlandsch:
ranselen
afrossen
engelsch:
beat up
pummel
Bispelen:
Ik will di maal önnig afjackeln!

Verbformen:

Infinitiv:
af­ja­ckeln
PPP:
af­ja­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ja­ckel af
du ja­ckelst af
he/se/dat ja­ckelt af
wi ja­ckelt af
ji ja­ckelt af
se ja­ckelt af
Vergangen Tiet:
ik ja­ckel af
du ja­ckelst af
he/se/dat ja­ckel af
wi ja­ckeln af
ji ja­ckeln af
se ja­ckeln af
Perfekt:
ik heff af­ja­ckelt
du hest af­ja­ckelt
he/se/dat hett af­ja­ckelt
wi hebbt af­ja­ckelt
ji hebbt af­ja­ckelt
se hebbt af­ja­ckelt
Kunjunktiv:
ik ja­ckel af
du ja­ckelst af
he/se/dat ja­ckel af
wi ja­ckeln af
ji ja­ckeln af
se ja­ckeln af
Imperativ:
ja­ckel af!
ja­ckelt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + jackeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.