Utspraak op Platt: /jakəln/
Verb
Sülven: ja·ckeln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wackeln
düütsch:
wackeln
schaukeln
nedderlandsch:
waggelen
engelsch:
wiggle
shake
Bispelen:
Jackel dor nich an, ans brickt dat noch af!
De Wind jackelt an de Döör.
De Vagel jackelt mit’n Steert.

Verbformen:

Infinitiv:
ja­ckeln
PPP:
ja­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ja­ckel
du ja­ckelst
he/se/dat ja­ckelt
wi ja­ckelt
ji ja­ckelt
se ja­ckelt
Vergangen Tiet:
ik ja­ckel
du ja­ckelst
he/se/dat ja­ckel
wi ja­ckeln
ji ja­ckeln
se ja­ckeln
Perfekt:
ik heff ja­ckelt
du hest ja­ckelt
he/se/dat hett ja­ckelt
wi hebbt ja­ckelt
ji hebbt ja­ckelt
se hebbt ja­ckelt
Kunjunktiv:
ik ja­ckel
du ja­ckelst
he/se/dat ja­ckel
wi ja­ckeln
ji ja­ckeln
se ja­ckeln
Imperativ:
ja­ckel!
ja­ckelt!

Tohoopsett Wöör:

afjackeln utjackeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.