brillscher brillschst
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
erregt Mehr wiesen
nedderlandsch:
druk Mehr wiesen
engelsch:
excited Mehr wiesen
Bispelen:
De Koh löppt ganz brillsch rüm.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Brill + -sch