Utspraak op Platt: /fəɾklɔpm̩/
Verb
Sülven: ver·klop·pen
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He wull mi verkloppen. Dor bün ik utneiht.
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­klop­pen
PPP:
ver­klopp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­klopp
du ver­klopp­st
he/se/dat ver­klopp­t
wi ver­klopp­t
ji ver­klopp­t
se ver­klopp­t
Vergangen Tiet:
ik ver­klopp
du ver­klopp­st
he/se/dat ver­klopp
wi ver­klop­pen
ji ver­klop­pen
se ver­klop­pen
Perfekt:
ik heff ver­klopp­t
du hest ver­klopp­t
he/se/dat hett ver­klopp­t
wi hebbt ver­klopp­t
ji hebbt ver­klopp­t
se hebbt ver­klopp­t
Kunjunktiv:
ik ver­klopp
du ver­klopp­st
he/se/dat ver­klopp
wi ver­klop­pen
ji ver­klop­pen
se ver­klop­pen
Imperativ:
ver­klopp!
ver­klopp­t!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + kloppen