Utspraak op Platt: /fəɾlɔːm̩/
Verb
Sülven: ver·lah·men
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Na’n Unfall weer mien Been verlahmt.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­lah­men
PPP:
ver­lahmt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­lahm
du ver­lahmst
he/se/dat ver­lahmt
wi ver­lahmt
ji ver­lahmt
se ver­lahmt
Vergangen Tiet:
ik ver­lahm
du ver­lahmst
he/se/dat ver­lahm
wi ver­lah­men
ji ver­lah­men
se ver­lah­men
Perfekt:
ik bün ver­lahmt
du büst ver­lahmt
he/se/dat is ver­lahmt
wi sünd ver­lahmt
ji sünd ver­lahmt
se sünd ver­lahmt
Kunjunktiv:
ik ver­lahm
du ver­lahmst
he/se/dat ver­lahm
wi ver­lah­men
ji ver­lah­men
se ver­lah­men
Imperativ:
ver­lahm!
ver­lahmt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + lahmen