Utspraak op Platt: /fəɾspɪkəlɛːɾən/
Verb
Sülven: ver·spi·cke·le·ren
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­spi­cke­le­ren
PPP:
ver­spi­cke­leert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­spi­cke­leer
du ver­spi­cke­leerst
he/se/dat ver­spi­cke­leert
wi ver­spi­cke­leert
ji ver­spi­cke­leert
se ver­spi­cke­leert
Vergangen Tiet:
ik ver­spi­cke­leer
du ver­spi­cke­leerst
he/se/dat ver­spi­cke­leer
wi ver­spi­cke­le­ren
ji ver­spi­cke­le­ren
se ver­spi­cke­le­ren
Perfekt:
ik heff ver­spi­cke­leert
du hest ver­spi­cke­leert
he/se/dat hett ver­spi­cke­leert
wi hebbt ver­spi­cke­leert
ji hebbt ver­spi­cke­leert
se hebbt ver­spi­cke­leert
Kunjunktiv:
ik ver­spi­cke­leer
du ver­spi­cke­leerst
he/se/dat ver­spi­cke­leer
wi ver­spi­cke­le­ren
ji ver­spi­cke­le­ren
se ver­spi­cke­le­ren
Imperativ:
ver­spi­cke­leer!
ver­spi­cke­leert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + spickeleren