Utspraak op Platt: /spɪkəlɛːɾən/
Verb
Sülven: spi·cke·le·ren
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
överleggen, vermoden
düütsch:
spekulieren
nachdenken
engelsch:
speculate
Bispelen:
Nu spickeleer doch nich so veel! Wi weet ja doch nich, wat stimmt.
[2]
Koort Koort wiesen
Wikipedia
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
Böörs
plattdüütsch:
versöken Winnst to maken
düütsch:
spekulieren
nedderlandsch:
speculeren
engelsch:
speculate
Bispelen:
Ik heff an de Böörs spickeleert un veel Geld verloren.

Verbformen:

Infinitiv:
spi­cke­le­ren
PPP:
spi­cke­leert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spi­cke­leer
du spi­cke­leerst
he/se/dat spi­cke­leert
wi spi­cke­leert
ji spi­cke­leert
se spi­cke­leert
Vergangen Tiet:
ik spi­cke­leer
du spi­cke­leerst
he/se/dat spi­cke­leer
wi spi­cke­le­ren
ji spi­cke­le­ren
se spi­cke­le­ren
Perfekt:
ik heff spi­cke­leert
du hest spi­cke­leert
he/se/dat hett spi­cke­leert
wi hebbt spi­cke­leert
ji hebbt spi­cke­leert
se hebbt spi­cke­leert
Kunjunktiv:
ik spi­cke­leer
du spi­cke­leerst
he/se/dat spi­cke­leer
wi spi­cke­le­ren
ji spi­cke­le­ren
se spi­cke­le­ren
Imperativ:
spi­cke­leer!
spi­cke­leert!

Etymologie:

Woort afleidt von: -eer

Tohoopsett Wöör:

utspickeleren verspickeleren
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.