Utspraak op Platt: /pɔlɛːɾən/
Verb
Sülven: po·le·ren
[1]
Koort Koort wiesen
Wikipedia
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Saak glattmaken
düütsch:
polieren
nedderlandsch:
polieren
polijsten
engelsch:
polish
Bispelen:
Ik heff dat Arvsülver poleert.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Jlamirande, CC BY-SA 4.0

Verbformen:

Infinitiv:
po­le­ren
PPP:
po­leert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik po­leer
du po­leerst
he/se/dat po­leert
wi po­leert
ji po­leert
se po­leert
Vergangen Tiet:
ik po­leer
du po­leerst
he/se/dat po­leer
wi po­le­ren
ji po­le­ren
se po­le­ren
Perfekt:
ik heff po­leert
du hest po­leert
he/se/dat hett po­leert
wi hebbt po­leert
ji hebbt po­leert
se hebbt po­leert
Kunjunktiv:
ik po­leer
du po­leerst
he/se/dat po­leer
wi po­le­ren
ji po­le­ren
se po­le­ren
Imperativ:
po­leer!
po­leert!

Etymologie:

Woort afleidt von: -eer
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.