Utspraak op Platt: /vɛçɡliːdn̩/
Verb
Sülven: weg·glie·den
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wegrutschen, wegglippen
düütsch:
weggleiten
wegrutschen
nedderlandsch:
wegglijden
engelsch:
slip away
glide away
Bispelen:
Mi is de Teller weggleden un tweifullen.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­glie­den
PPP:
weg­gle­den
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik glied weg
du glidd­st weg
he/se/dat glidd­t weg
wi gliedt weg
ji gliedt weg
se gliedt weg
Vergangen Tiet:
ik gleed weg
du gleedst weg
he/se/dat gleed weg
wi gle­den weg
ji gle­den weg
se gle­den weg
Perfekt:
ik bün weg­gle­den
du büst weg­gle­den
he/se/dat is weg­gle­den
wi sünd weg­gle­den
ji sünd weg­gle­den
se sünd weg­gle­den
Kunjunktiv:
ik gleed weg
du gleedst weg
he/se/dat gleed weg
wi gle­den weg
ji gle­den weg
se gle­den weg
Imperativ:
glied weg!
gliedt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + glieden

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Identische Wöör ››› wegglieden ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.