Utspraak op Platt: /vɛçɡɛɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: weg·ge·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
wegschüdden (natten Kraam)
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
weg­ge­ten
PPP:
weg­ga­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik geet weg
du gütt­st weg
he/se/dat gütt weg
wi geet weg
ji geet weg
se geet weg
Vergangen Tiet:
ik gööt weg
du göötst weg
he/se/dat gööt weg
wi gö­ten weg
ji gö­ten weg
se gö­ten weg
Perfekt:
ik heff weg­ga­ten
du hest weg­ga­ten
he/se/dat hett weg­ga­ten
wi hebbt weg­ga­ten
ji hebbt weg­ga­ten
se hebbt weg­ga­ten
Kunjunktiv:
ik gööt weg
du göötst weg
he/se/dat gööt weg
wi gö­ten weg
ji gö­ten weg
se gö­ten weg
Imperativ:
geet weg!
geet weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + geten