Utspraak op Platt: /bəføː͡ɐstɔːn/
Verb
Sülven: be·vör·stahn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He wüss noch goornich, wat em bevörstünn.

Verbformen:

Infinitiv:
be­vör­stahn
PPP:
be­vör­stahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stah bevör
du steihst bevör
he/se/dat steiht bevör
wi staht bevör
ji staht bevör
se staht bevör
Vergangen Tiet:
ik stünn bevör
du stünn­st bevör
he/se/dat stünn bevör
wi stün­nen bevör
ji stün­nen bevör
se stün­nen bevör
Perfekt:
ik bün be­vör­stahn
du büst be­vör­stahn
he/se/dat is be­vör­stahn
wi sünd be­vör­stahn
ji sünd be­vör­stahn
se sünd be­vör­stahn
Kunjunktiv:
ik stünn bevör
du stünn­st bevör
he/se/dat stünn bevör
wi stün­nen bevör
ji stün­nen bevör
se stün­nen bevör
Imperativ:
stah bevör!
staht bevör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: bevör + stahn