Utspraak op Platt: /vɛçfiː͡ɐn/
Verb
Sülven: weg·fiern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He hett dat Marsseil wegfiert.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­fiern
PPP:
weg­fiert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fier weg
du fierst weg
he/se/dat fiert weg
wi fiert weg
ji fiert weg
se fiert weg
Vergangen Tiet:
ik fier weg
du fierst weg
he/se/dat fier weg
wi fieren weg
ji fieren weg
se fieren weg
Perfekt:
ik heff weg­fiert
du hest weg­fiert
he/se/dat hett weg­fiert
wi hebbt weg­fiert
ji hebbt weg­fiert
se hebbt weg­fiert
Kunjunktiv:
ik fier weg
du fierst weg
he/se/dat fier weg
wi fieren weg
ji fieren weg
se fieren weg
Imperativ:
fier weg!
fiert weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + fiern