Utspraak op Platt: /afɾyːm̩/
Verb
Sülven: af·rü·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kann ik den Disch afrümen?

Verbformen:

Infinitiv:
af­rü­men
PPP:
af­rüümt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rüüm af
du rüümst af
he/se/dat rüümt af
wi rüümt af
ji rüümt af
se rüümt af
Vergangen Tiet:
ik rüüm af
du rüümst af
he/se/dat rüüm af
wi rü­men af
ji rü­men af
se rü­men af
Perfekt:
ik heff af­rüümt
du hest af­rüümt
he/se/dat hett af­rüümt
wi hebbt af­rüümt
ji hebbt af­rüümt
se hebbt af­rüümt
Kunjunktiv:
ik rüüm af
du rüümst af
he/se/dat rüüm af
wi rü­men af
ji rü­men af
se rü­men af
Imperativ:
rüüm af!
rüümt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + rümen