Utspraak op Platt: /ɾʊbəln/
Verb
Sülven: rub·beln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
gau hen un her rieven
düütsch:
rubbeln
reiben
schnell reiben
Bispelen:
He rubbelt sik de Hänn warm.

Verbformen:

Infinitiv:
rub­beln
PPP:
rub­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rub­bel
du rub­belst
he/se/dat rub­belt
wi rub­belt
ji rub­belt
se rub­belt
Vergangen Tiet:
ik rub­bel
du rub­belst
he/se/dat rub­bel
wi rub­beln
ji rub­beln
se rub­beln
Perfekt:
ik heff rub­belt
du hest rub­belt
he/se/dat hett rub­belt
wi hebbt rub­belt
ji hebbt rub­belt
se hebbt rub­belt
Kunjunktiv:
ik rub­bel
du rub­belst
he/se/dat rub­bel
wi rub­beln
ji rub­beln
se rub­beln
Imperativ:
rub­bel!
rub­belt!

Tohoopsett Wöör:

afrubbeln rubbelig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.