Utspraak op Platt: /ɾʊbəlɪç/
Adjektiv
Sülven: rub·be·lig
rubbeliger rubbeligst
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Weg hier is man rubbelig, warrst richtig dörschüddelt bi’t Föhren.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rubbeln + -ig