Utspraak op Platt: /ʃʊbɐn/
Verb
Sülven: schub·bern
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
sik an wat rieven (wenn dat jöökt)
düütsch:
scheuern
nedderlandsch:
schobben
engelsch:
scrub
Bispelen:
De Koh schubbert sik an’n Boom.

Verbformen:

Infinitiv:
schub­bern
PPP:
schub­bert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schub­ber
du schub­berst
he/se/dat schub­bert
wi schub­bert
ji schub­bert
se schub­bert
Vergangen Tiet:
ik schub­ber
du schub­berst
he/se/dat schub­ber
wi schub­bern
ji schub­bern
se schub­bern
Perfekt:
ik heff schub­bert
du hest schub­bert
he/se/dat hett schub­bert
wi hebbt schub­bert
ji hebbt schub­bert
se hebbt schub­bert
Kunjunktiv:
ik schub­ber
du schub­berst
he/se/dat schub­ber
wi schub­bern
ji schub­bern
se schub­bern
Imperativ:
schub­ber!
schub­bert!

Etymologie:

Woort afleidt von: schubben
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.