Utspraak op Platt: /jøːkn̩/
Verb
Sülven: jö·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
för en Keddeln op de Huut sorgen oder en Keddeln op de Huut föhlen
düütsch:
jucken
nedderlandsch:
jeuken
engelsch:
itch
Bispelen:
Mi jöökt de Moors.

Verbformen:

Infinitiv:
jö­ken
PPP:
jöökt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik jöök
du jöökst
he/se/dat jöökt
wi jöökt
ji jöökt
se jöökt
Vergangen Tiet:
ik jöök
du jöökst
he/se/dat jöök
wi jö­ken
ji jö­ken
se jö­ken
Perfekt:
ik heff jöökt
du hest jöökt
he/se/dat hett jöökt
wi hebbt jöökt
ji hebbt jöökt
se hebbt jöökt
Kunjunktiv:
ik jöök
du jöökst
he/se/dat jöök
wi jö­ken
ji jö­ken
se jö­ken
Imperativ:
jöök!
jöökt!

Tohoopsett Wöör:

Jöök Jöökappel Jöökpulver jööksch
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.