Utspraak op Platt: /kastɾɛːɾən/ 🔊︎
Verb
Sülven: kas·tre·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Farken warrt al kott na de Geboort kastreert.

Verbformen:

Infinitiv:
kas­tre­ren
PPP:
kas­treert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kas­treer
du kas­treerst
he/se/dat kas­treert
wi kas­treert
ji kas­treert
se kas­treert
Vergangen Tiet:
ik kas­treer
du kas­treerst
he/se/dat kas­treer
wi kas­tre­ren
ji kas­tre­ren
se kas­tre­ren
Perfekt:
ik heff kas­treert
du hest kas­treert
he/se/dat hett kas­treert
wi hebbt kas­treert
ji hebbt kas­treert
se hebbt kas­treert
Kunjunktiv:
ik kas­treer
du kas­treerst
he/se/dat kas­treer
wi kas­tre­ren
ji kas­tre­ren
se kas­tre­ren
Imperativ:
kas­treer!
kas­treert!

Etymologie:

Woort afleidt von: -eer