Utspraak op Platt: /pʊkɐn/
Verb
Sülven: pu·ckern
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dull oder gau puchen
düütsch:
pochen
klopfen
nedderlandsch:
kloppen
engelsch:
throb
pound
Bispelen:
Wat heff ik mi verjaagt, mien Hart puckert as dull.

Verbformen:

Infinitiv:
pu­ckern
PPP:
pu­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pu­cker
du pu­ckerst
he/se/dat pu­ckert
wi pu­ckert
ji pu­ckert
se pu­ckert
Vergangen Tiet:
ik pu­cker
du pu­ckerst
he/se/dat pu­cker
wi pu­ckern
ji pu­ckern
se pu­ckern
Perfekt:
ik heff pu­ckert
du hest pu­ckert
he/se/dat hett pu­ckert
wi hebbt pu­ckert
ji hebbt pu­ckert
se hebbt pu­ckert
Kunjunktiv:
ik pu­cker
du pu­ckerst
he/se/dat pu­cker
wi pu­ckern
ji pu­ckern
se pu­ckern
Imperativ:
pu­cker!
pu­ckert!

Etymologie:

Woort afleidt von: pucken

Tohoopsett Wöör:

Hartpuckern Puckerhart
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.