Utspraak op Platt: /fəɾjɔːɡn̩/
Verb
Sülven: ver·ja·gen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Schreck injagen
düütsch:
erschrecken
engelsch:
frighten
scare
terrify
startle
Bispelen:
He wull mi verjagen, aver ik heff al wat markt.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
en Schreck kriegen
düütsch:
sich erschrecken
nedderlandsch:
schrikken
verschrikken
Bispelen:
As op een Maal een ut’n Busch rutjumpt keem, dor heff ik mi verjaagt.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­ja­gen
PPP:
ver­jaagt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­jaag
du ver­jaagst
he/se/dat ver­jaagt
wi ver­jaagt
ji ver­jaagt
se ver­jaagt
Vergangen Tiet:
ik ver­jaag
du ver­jaagst
he/se/dat ver­jaag
wi ver­ja­gen
ji ver­ja­gen
se ver­ja­gen
Perfekt:
ik heff ver­jaagt
du hest ver­jaagt
he/se/dat hett ver­jaagt
wi hebbt ver­jaagt
ji hebbt ver­jaagt
se hebbt ver­jaagt
Kunjunktiv:
ik ver­jaag
du ver­jaagst
he/se/dat ver­jaag
wi ver­ja­gen
ji ver­ja­gen
se ver­ja­gen
Imperativ:
ver­jaag!
ver­jaagt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + jagen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.