Utspraak op Platt: /ʃʊdɐn/
Verb
Sülven: schud·dern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He schuddert sik vör Küll.

Verbformen:

Infinitiv:
schud­dern
PPP:
schud­dert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schud­der
du schud­derst
he/se/dat schud­dert
wi schud­dert
ji schud­dert
se schud­dert
Vergangen Tiet:
ik schud­der
du schud­derst
he/se/dat schud­der
wi schud­dern
ji schud­dern
se schud­dern
Perfekt:
ik heff schud­dert
du hest schud­dert
he/se/dat hett schud­dert
wi hebbt schud­dert
ji hebbt schud­dert
se hebbt schud­dert
Kunjunktiv:
ik schud­der
du schud­derst
he/se/dat schud­der
wi schud­dern
ji schud­dern
se schud­dern
Imperativ:
schud­der!
schud­dert!