Utspraak op Platt: /lɔu̯slɛɡn̩/
Verb
Sülven: loos·leg·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
loos­leg­gen
PPP:
loos­legg­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik legg loos
du legg­st loos
he/se/dat legg­t loos
wi legg­t loos
ji legg­t loos
se legg­t loos
Vergangen Tiet:
ik leed loos
du leedst loos
he/se/dat leed loos
wi le­den loos
ji le­den loos
se le­den loos
Perfekt:
ik heff loos­legg­t
du hest loos­legg­t
he/se/dat hett loos­legg­t
wi hebbt loos­legg­t
ji hebbt loos­legg­t
se hebbt loos­legg­t
Kunjunktiv:
ik leed loos
du leedst loos
he/se/dat leed loos
wi le­den loos
ji le­den loos
se le­den loos
Imperativ:
legg loos!
legg­t loos!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: loos + leggen