Utspraak op Platt: /pɾøːy̯kəln/
Verb
Sülven: prö·keln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Nich in de Nees prökeln!

Verbformen:

Infinitiv:
prö­keln
PPP:
prö­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik prö­kel
du prö­kelst
he/se/dat prö­kelt
wi prö­kelt
ji prö­kelt
se prö­kelt
Vergangen Tiet:
ik prö­kel
du prö­kelst
he/se/dat prö­kel
wi prö­keln
ji prö­keln
se prö­keln
Perfekt:
ik heff prö­kelt
du hest prö­kelt
he/se/dat hett prö­kelt
wi hebbt prö­kelt
ji hebbt prö­kelt
se hebbt prö­kelt
Kunjunktiv:
ik prö­kel
du prö­kelst
he/se/dat prö­kel
wi prö­keln
ji prö­keln
se prö­keln
Imperativ:
prö­kel!
prö­kelt!