Utspraak op Platt: /kœtn̩/
Verb
Sülven: köt·ten
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
körter maken
düütsch:
kürzen

Verbformen:

Infinitiv:
köt­ten
PPP:
kött
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kött
du kött­st
he/se/dat kött
wi kött
ji kött
se kött
Vergangen Tiet:
ik kött
du kött­st
he/se/dat kött
wi köt­ten
ji köt­ten
se köt­ten
Perfekt:
ik heff kött
du hest kött
he/se/dat hett kött
wi hebbt kött
ji hebbt kött
se hebbt kött
Kunjunktiv:
ik kött
du kött­st
he/se/dat kött
wi köt­ten
ji köt­ten
se köt­ten
Imperativ:
kött!
kött!

Etymologie:

Woort afleidt von: kott

Tohoopsett Wöör:

Afkötten afkötten verkötten
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.