Tungensteen op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /tʊnɡn̩stɛɪ̯n/

Substantiv

Sülven: Tun·gen·steen

Plural: Tungensteen m de Tungensteen

[1]

Randwoortschatt

Boen

plattdüütsch:

Dacktegel mit en lütten Huckel, de ünner de anneren Tegels haakt warrt, dat se fast verbunnen sünd

düütsch:

Biberschwanz

Dachziegel

engelsch:

beavertail tile

Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert

Mehlauge, CC BY-SA 3.0

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Tung + Steen

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.