Utspraak op Platt: /fəɾbɪn̩/
Verb
Sülven: ver·bin·nen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
As he sik sneden hett, heff ik em sien Hand verbunnen.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­bin­nen
PPP:
ver­bun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­binn
du ver­binn­st
he/se/dat ver­binn­t
wi ver­binn­t
ji ver­binn­t
se ver­binn­t
Vergangen Tiet:
ik ver­bünn
du ver­bünn­st
he/se/dat ver­bünn
wi ver­bün­nen
ji ver­bün­nen
se ver­bün­nen
Perfekt:
ik heff ver­bun­nen
du hest ver­bun­nen
he/se/dat hett ver­bun­nen
wi hebbt ver­bun­nen
ji hebbt ver­bun­nen
se hebbt ver­bun­nen
Kunjunktiv:
ik ver­bünn
du ver­bünn­st
he/se/dat ver­bünn
wi ver­bün­nen
ji ver­bün­nen
se ver­bün­nen
Imperativ:
ver­binn!
ver­binn­t!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + binnen