Utspraak op Platt: /duːt͡sn̩/
Verb
Sülven: du·zen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett mi duuzt.

Verbformen:

Infinitiv:
du­zen
PPP:
duuzt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik duuz
du duuzst
he/se/dat duuzt
wi duuzt
ji duuzt
se duuzt
Vergangen Tiet:
ik duuz
du duuzst
he/se/dat duuz
wi du­zen
ji du­zen
se du­zen
Perfekt:
ik heff duuzt
du hest duuzt
he/se/dat hett duuzt
wi hebbt duuzt
ji hebbt duuzt
se hebbt duuzt
Kunjunktiv:
ik duuz
du duuzst
he/se/dat duuz
wi du­zen
ji du­zen
se du­zen
Imperativ:
duuz!
duuzt!

Etymologie:

Woort afleidt von: du