Utspraak op Platt: /fɛçtn̩/
Verb
Sülven: fech·ten
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
beg

Verbformen:

Infinitiv:
fech­ten
PPP:
fuch­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fecht
du fechtst
he/se/dat fecht
wi fecht
ji fecht
se fecht
Vergangen Tiet:
ik fücht
du füchtst
he/se/dat fücht
wi füch­ten
ji füch­ten
se füch­ten
Perfekt:
ik heff fuch­ten
du hest fuch­ten
he/se/dat hett fuch­ten
wi hebbt fuch­ten
ji hebbt fuch­ten
se hebbt fuch­ten
Kunjunktiv:
ik fücht
du füchtst
he/se/dat fücht
wi füch­ten
ji füch­ten
se füch­ten
Imperativ:
fecht!
fecht!
Infinitiv:
fech­ten
PPP:
fecht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fecht
du fechtst
he/se/dat fecht
wi fecht
ji fecht
se fecht
Vergangen Tiet:
ik fecht
du fechtst
he/se/dat fecht
wi fech­ten
ji fech­ten
se fech­ten
Perfekt:
ik heff fecht
du hest fecht
he/se/dat hett fecht
wi hebbt fecht
ji hebbt fecht
se hebbt fecht
Kunjunktiv:
ik fecht
du fechtst
he/se/dat fecht
wi fech­ten
ji fech­ten
se fech­ten
Imperativ:
fecht!
fecht!