Utspraak op Platt: /føː͡ɐtyːn̩/
Verb
Sülven: vör·tü·nen
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
een mit Lögen anföhren
düütsch:
anlügen
vorschwindeln
Bispelen:
Ik heff em wat vörtüünt un he hett mi dat allens afnahmen.

Verbformen:

Infinitiv:
vör­tü­nen
PPP:
vör­tüünt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tüün vör
du tüünst vör
he/se/dat tüünt vör
wi tüünt vör
ji tüünt vör
se tüünt vör
Vergangen Tiet:
ik tüün vör
du tüünst vör
he/se/dat tüün vör
wi tü­nen vör
ji tü­nen vör
se tü­nen vör
Perfekt:
ik heff vör­tüünt
du hest vör­tüünt
he/se/dat hett vör­tüünt
wi hebbt vör­tüünt
ji hebbt vör­tüünt
se hebbt vör­tüünt
Kunjunktiv:
ik tüün vör
du tüünst vör
he/se/dat tüün vör
wi tü­nen vör
ji tü­nen vör
se tü­nen vör
Imperativ:
tüün vör!
tüünt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + tünen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.