Utspraak op Platt: /afkɔːtɐn/
Verb
Sülven: af·ka·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­ka­tern
PPP:
af­ka­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ka­ter af
du ka­terst af
he/se/dat ka­tert af
wi ka­tert af
ji ka­tert af
se ka­tert af
Vergangen Tiet:
ik ka­ter af
du ka­terst af
he/se/dat ka­ter af
wi ka­tern af
ji ka­tern af
se ka­tern af
Perfekt:
ik heff af­ka­tert
du hest af­ka­tert
he/se/dat hett af­ka­tert
wi hebbt af­ka­tert
ji hebbt af­ka­tert
se hebbt af­ka­tert
Kunjunktiv:
ik ka­ter af
du ka­terst af
he/se/dat ka­ter af
wi ka­tern af
ji ka­tern af
se ka­tern af
Imperativ:
ka­ter af!
ka­tert af!

Etymologie:

Woort afleidt von: af