Utspraak op Platt: /afkɔː͡ɐtn̩/
Verb
Sülven: af·koor·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­koor­ten
PPP:
af­koort
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik koort af
du koortst af
he/se/dat koort af
wi koort af
ji koort af
se koort af
Vergangen Tiet:
ik koort af
du koortst af
he/se/dat koort af
wi koor­ten af
ji koor­ten af
se koor­ten af
Perfekt:
ik heff af­koort
du hest af­koort
he/se/dat hett af­koort
wi hebbt af­koort
ji hebbt af­koort
se hebbt af­koort
Kunjunktiv:
ik koort af
du koortst af
he/se/dat koort af
wi koor­ten af
ji koor­ten af
se koor­ten af
Imperativ:
koort af!
koort af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + Koort