- Plant
(/ˈplant/, Substantiv, Plattdüütsch)
Planten, f, Oort ut de Biologie
[1]
gröön: warrt dor bruukt;
rood: warrt dor nich bruukt;
witt: keen Infos
1. Stader Geest
Marcus Buck: mündlich nawiest op de Stoder Geest
6. Sallands
W. Draaijer: Woordenboekje van het Deventersch dialect. Nijhoff, ’s-Gravenhage 1896, Sied XIX
60. Oost-Mekelbörgsch
Carl Friedrich Müller: Reuter-Lexikon. Sied 98
64. Ollmärker Platt
Johann Friedrich Danneil: Wörterbuch der altmärkisch-plattdeutschen Mundart. Schmidt, Soltwedel 1859, Sied 157
96. Builefeldsch
Friedrich Schwagmeyer: Der Lautstand der ravensbergischen Mundart von Hiddenhausen. Trenkel, Berlin 1908, Sied 46
104. Belzig-Teltowsch
Willy Lademann: Wörterbuch der Teltower Volkssprache. Akademie-Verlag, Berlin 1956, Sied 84
Bedüden:
Oort ut de Biologie
Hoochdüütsch:
- Pflanze gem